1. Nasilje prema ženama s invaliditetom nije samo podvrsta rodno zasnovanog nasilja, već intersekcijska kategorija nasilja zasnovanog na preplitanju roda i invalidnosti, što žene s invaliditetom stavlja pod visok rizik od nasilja.
2. Žene s invaliditetom doživljavaju širi opseg psihičkog i seksualnog nasilja: od strane personalnih asistenata i pružaoca (zdravstvenih) usluga, kao i visok stupanj emocionalne zloupotrebe, kako od strane članova porodice, tako i od strane potpunih neznanaca. Uskraćivanje upotrebe kolica, štapa, respiratora i drugih asistivnih uređaja takođe je jedan od oblika nasilja na ženama s invaliditetom.
3. Gotovo da nema literature koja se bavi rizicima od nasilja, autentičnim iskustvima žena s invaliditetom, barijerama sa kojima se suočavaju prilikom traženja podrške. Zanemarivanje ovih pitanja doprinosi nevidljivosti viktimizacije žena s invaliditetom.
4. Žene s invaliditetom doživljavaju zanemarivanje, fizičko nasilje, seksualne napade, psihičko nasilje i finansijsku eksploataciju.
5. Žene i devojčice s invaliditetom su pod visokim rizikom rodno zasnovanog i drugih oblika nasilja, usled stereotipa koji infantilizuju, dehumanizuju i izoluju žene s invaliditetom, čineći ih ranjivim i izlažući ih različitim oblicima nasilja, među kojima je i institucionalno nasilje.
6. Osobe sa mentalnim ili razvojnim invaliditetom su četiri puta više izložene nasilju u odnosu na opštu populaciju.
7. Žene s invaliditetom izložene su dodatnim rizicima da dožive nasilje od strane pružaoca usluga koje su u direktnoj vezi sa njenim invaliditetom.
8. Žene s invaliditetom doživljavaju seksualno nasilje u različitim formama: narušavanje privatnosti, vezivanje, zatvaranje u samicu gde ponovo oživljava traumu silovanja, silovanje od strane osoblja i drugih stanara u ustanovama, prinudni abortusi i prisilna sterilizacija.
9. Studije potvrđuju da je kod žena s invaliditetom verovatnoća da dožive seksualno zlostavljanje četiri puta veća u odnosu na žene bez invaliditeta.
10. Nasilje u vezama ostaje neotkriveno, jer se polazi od pretpostavke da žena s invaliditetom ne stupa u partnerske odnose.
11. Verovatnoća da osoba s invaliditetom doživi nasilje od strane partnera je između 50% i 100%.
12. U odnosu na druge žene, kod žena s invaliditetom je 2,5 puta veća verovatnoća da će njihov muški partner da se ponaša na patrijarhalno dominantan način i da će se prema njoj odnositi kao prema seksualnom vlasništvu.
IZVOR: http://www.dawncanada.net/issues/issues/fact-sheets-2/violence/
