Mnoge žene sa invaliditetom su se u reproduktivnom dobu susrele sa značajnim poteškoćama u svakodnevnom životu. Iako žene sa invaliditetom imaju istu želju i legitimno pravo da postanu majke kao i žene bez invaliditeta, njihova sposobnost roditeljstva često se dovodi u pitanje. Ipak, broj žena sa invaliditetom koje imaju decu se povećava i mnoge žene sa invaliditetom su uspešno postale majke i rodila zdrave bebe. Procenjuje se da je među ženama koje se porode u Velikoj Britaniji 9,4% žena sa invaliditetom. Međutim, za žene sa invaliditetom postoje brojne barijere u pristupu zdravstvenim radnicima i ustanovama zdravstvene zaštite.
Do sada u Velikoj Britaniji nisu sprovedene studije većih razmera na reprezentativnom uzorku o iskustvima žena sa invaliditetom tokom trudnoće, porođaja i postporođajnog perioda. U ovom istraživanju, izvršena je sekundarna analiza istraživačkih podataka prikupljenih 2010. godine od strane engleskih Nacionalnih društava zdravstvenih usluga (English National Health Service Trusts) u ime Komisije za kvalitet usluga. Ukupno je 144 društava u Engleskoj učestvovalo u istraživanju.
U istraživanju je primenjen je strukturirani upitnik dužine 12 stranica koji je uključivao pitanja o pristupu, informisanju, komunikaciji i izborima koja su bila podeljena u sledeće celine: trudnoća (31 pitanje), porođaj (17 piranja), postporođajni period (21 pitanje). Upitnik je poslat poštom na 50,000 adresa žena uzrasta iznad 16 godina (isključujući žene čija je beba umrla) tri meseca nakon što su se porodile.
Deskriptivnom i prilagođenom analizom poređene sa grupe žena sa i bez invaliditeta. Poređenja su posebno obavljena za pet podgrupa žena sa invaliditetom: sa fizičkim, senzornim, mentalnim i kognitivnim invaliditetom, i žene sa više od jednom vrstom invaliditeta.
Žene sa invaliditetom činile su 6,14% (1.482) ukupnog uzorka žena (24,155). Rezultati sugerišu da žene sa invaliditetom koriste usluge za trudnice i porodilje više nego žene bez invaliditeta. Većina žena sa invaliditetom je bila zadovoljna negom koja im je pružena i izvestile su da su imale zadovoljavajući pristup uslugama i dovoljno učešće, ali su ređe bile u mogućnosti da doje. Iskustva žena sa različitim vrstama invaliditeta variraju : žene sa fizičkim invaliditetom više koriste usluge tokom prenatalnog i postnatalnog perioda, ali su imale manje izbora za porođaj; iskustva žena sa senzornim ivnaliditetom su se malo razlikovala od iskustava žena bez invaliditeta, osim što su u većem broju imale susrete sa osobljem pre porođaja; žene sa mentalnim invaliditetom takođe su više koristile usluge, ali su bile mnogo kritičnije po pitanju komunikacije i pružene podrške; žene sa kognitivnim invaliditetom i one sa više raznorodnih invaliditeta su u najmanjem broju izvestile da su zadovoljne uslugama koje su primile tokom trudnoće, porođaja i ranog roditeljstva.
Žene sa invaliditetom su u izvesnoj meri nevidljive u populaciji trudnica i porodilja. Očekuje se da će ova studija pružiti podatke koji će podržati unapređenje zdravstvene zaštite žena sa invaliditetom tokom trudnoće, porođaja i postporođajnog perioda tako što će pokazati koja je adekvatna usluga za trudnice sa različitim tipovima invaliditeta i obučiti osoblje kako da podrže žene sa najrazličitijim stanjima.
Ova nacionalna studija opisuje iskustva žena sa invaliditetom tokom trudnoće, porođaja i postporođajnog perioda u poređenju sa ženama bez invaliditeta. Dok u mnogim oblastima nisu evidentirane razlike, postoje naznake o tome da pojedine grupe žena dobijaju više pažnje na odgovarajući način od drugih. Oblasti u kojima je neophodno poboljšanje su ishrana odojčadi i komunikacija u kontekstu individualizovane nege.
Tekst pripremila Veronika Mitro
Izvor:
Maggie Redshaw, Reem Malouf, Haiyan Gao and Ron Gray: Women with disability: the experience of maternity care during pregnancy, labour and birth and the postnatal period, BMC Pregnancy and Childbirth 2013, 13:174 doi:10.1186/1471-2393-13-174. Elektornska verzija kompletnog rada dostupna je onlajn na adresi: http://www.biomedcentral.com/1471-2393/13/174
